Luna in Hongarije

Hallo allemaal! Mijn naam is Luna, ik ben 16 jaar en heb 6 maanden in Hongarije gewoond.

Hongarije, er ringt waarschijnlijk niet snel een belletje, wat dat bij mij eerlijk gezegd ook niet echt deed, en daarom is het mijn kans om dat te veranderen . Hongarije wordt meestal herkend aan de sterke drank Pálinka, de extreem moeilijke taal, het mooie Budapest of zelfs hun politieke ‘leider'. Maar Hongarije is zoveel meer dan dat.

Ik ben zelf een muzikante die Hongarije heeft gekozen omdat ik vaak te horen kreeg dat Hongarije over een goede muzikale opleiding beschikt. Ik kan niet anders zeggen dan 'dat is waar!' Muziek is ongelooflijk belangrijk hier (voor de muziekliefhebbers onder ons: Liszt Ferenc en Bartók Béla, allebei Hongaren) en dat merk je wel degelijk aan de opleiding. Ze verwachten enorm veel van de muzikanten in opleiding wat op zich een goed teken is maar je voelt een heel groot verschil tussen België en Hongarije.

"De leerkrachten zijn ongelooflijk streng maar dat maakt ook dat je veel vooruitgang maakt op korte tijd!"

Bij mij waren er vooral problemen met de techniek voor mijn vingers en polsen en dat heb ik toch wel ongeveer allemaal kunnen oplossen op 5 maanden in Hongarije. De leerkrachten zijn ongelooflijk streng maar dat maakt ook dat je veel vooruitgang maakt op korte tijd.

Ik zat op de 'Weiner Leo zeneiskola' in Budapest. Mijn dagen waren over het algemeen heel kort maar er wordt natuurlijk van jou verwacht dat je je frequent in een lokaal 'opsluit' en studeert voor je instrument. Mijn maandagen, woensdagen en vrijdagen waren al gedaan om 12u wat er voor zorgde dat ik toch zeker 4 à 6 uur aan mijn piano kon besteden. Op dinsdag had ik notenleer van 14u tot 16u en van 16 tot 17u3O had ik koor. Op donderdag kreeg ik weer notenleer van 14u tot 16u. Notenleer was in het begin verschrikkelijk moeilijk. Nog steeds heb ik moeite met hun manier van noten lezen, zingen of het opschrijven van muziekdictees omdat er een onwaarschijnlijk groot verschil is tussen de 'Belgische manier' en de 'Hongaarse manier’. Op woensdag had ik 2u pianoles.

Het muziekniveau is hier ongelooflijk hoog. Wat mijn leeftijdgenoten spelen is helemaal niet te vergelijken met België. De techniek en de fijnheid die ze hadden is iets dat je bij mij niet meteen kon vinden. Maar, dankzij deze harde opleiding voel ik zelf dat mijn vingers meer fijnheid hebben als ik mijn stukken speel.

Mijn pianolessen waren in het begin (mijn eerste maand) in het Engels maar later sprak de leerkracht meer Hongaars en mijn laatste 2 maanden heeft ze altijd in het Hongaars lesgegeven. Voor mijn volgende stukken had ze er mij allemaal gegeven die heel veel techniek vroegen, omdat dat duidelijk miste bij mij.

Mijn lessen in het algemeen waren altijd in het Hongaars omdat de leerkrachten (buiten de Duitse en Italiaanse) geen Engels konden. Ook was er een leerkracht die Frans kon dus als we elkaar zagen spraken we even in het Frans. Dit zorgde ervoor dat ik helemaal in de war raakte met alle talen.

Als je rondloopt in Budapest hoor je langs verschillende kanten en hoeken muziek en dat deed me toch wel heel snel thuis voelen in Hongarije!

SCHRIJF JE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

Via onze nieuwsbrief worden verhalen en ervaringen, nieuws, promo’s en last calls gecommuniceerd.
Wil jij bij de eerste zijn die deze informatie ontvangt? Schrijf je dan hier in.

YFU nieuwsbrief

OOK OP UITWISSELING NAAR HONGARIJE?