Luka in Oostenrijk

Luka ging in 2021 voor een schooljaar op uitwisseling naar Oostenrijk. Ze vertelde YFU nadat zij weer terug was in België hoe ze haar uitwisseling beleefd heeft:

Ik ben Luka en ik ben vorig jaar (september 2021) voor een half jaar vertrokken naar Oostenrijk. Ik wou graag op uitwisseling gaan omdat ik het vlaamse schoolleven een beetje gezien had, en ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in het leven van iemand anders. Zo kon ik het leven in een ander land eens zelf meemaken.

Mijn keuze om naar Oostenrijk te gaan is er gekomen doordat ik naar een land wou gaan waarvan ik de taal al een beetje kende of die makkelijk te leren is. Zo bleven Duitsland, Frankrijk en Oostenrijk over. Uiteindelijk heb ik Oostenrijk gekozen omdat de bergen en het skiën me heel erg aanspraken.

Het leukste vak op school vond ik wiskunde, sport en klimmen. Wiskunde vond ik leuk omdat het met cijfers is en die zijn internationaal, waardoor ik makkelijk mee kon volgen en zelfs tijdens de eerste lessen al kon antwoorden. Voor sport en klimmen heb je niet direct een taal nodig om mee te kunnen, ik ben zelf heel sportief dus dat was voor mij het moment om mezelf uit te leven.

In het begin van mijn uitwisseling was het nog goed weer en redelijk warm, dit gaf me de kans om na school te gaan eenwieleren en zo mijn dorp te leren kennen (en ik ben meerdere keren verdwaald ;)). Na een tijdje werd het te koud en had ik veel vrije tijd tot ik op internet opzocht "parkour Linz" ik kwam direct iets tegen en dat ben ik dan gaan proberen. Dit ben ik dan blijven doen, dit was dan ook een goede manier om de taal beter te leren en nieuwe mensen te ontmoeten. Ook ging ik vaak zwemmen na school.

"Mijn keuze om naar Oostenrijk te gaan is er gekomen doordat ik naar een land wou gaan waarvan ik de taal al een beetje kende of die makkelijk te leren is."

Mijn gastgezin bestond uit mijn gastouders (Regina en Bernhard), een gastzus (Arianna) die even oud was als ik en een gast broer (Laurin) die 2 jaar jonger is dan ik. Ik woonde in Pasching, een dorp naast Linz. Er waren veel mogelijkheden om met het openbaar vervoer naar de grote stad te gaan. De bus/trein halte was op 10 minuten stappen en dan duurde het nog een kwartier tot in Linz. Naar mijn school deed ik er 40 minuten over. We hadden in het begin al iets gemeen en dat is jongleren. Dit heb ik ook de allereerste dag meteen gedaan om de taalbarrière te doorbreken. Met mijn gast broer kwam ik het beste overeen. We leerden elkaar veel dingen: Ik leerde hem nieuwe jongleer patronen en hij leerde mij allerlei verschillende rubik's kubussen oplossen. Hij was altijd geduldig als ik iets probeerde te zeggen in het Duits net zoals mijn gast papa. Daarmee kon ik goede gesprekken voeren. Hij heeft me in het begin veel geholpen toen ik zinnen probeerde te vormen. Met mijn gastzus zat ik in de klas. Ik hielp haar met het uitdenken van haar verhalen die ze schreef. Mijn gastmama zorgde heel goed voor mij, ze zorgde er altijd voor dat ik niets tekort kwam en heeft me de eerste dag een heel warm welkom gegeven.

Ik heb heel veel mooie momenten beleefd vooral de momenten dat ik alleen op de trein/bus zat en besefte dat ik in Oostenrijk was maakte me heel gelukkig. De verschillende uitstappen met andere uitwisselingsstudenten waren heel leuk. Zo leerde ik het land ook beter kennen. Als ik dat toch 1 moment moet kiezen was het toch wel nieuwjaar. Toen zijn we gaan eten bij vrienden, daar hebben we spelletjes gespeelt en tegen middernacht zijn we naar buiten op een heuvel gaan staan om naar het vuurwerk te kijken. De hoeveelheid vuurwerk daar had ik nog nooit gezien. Het was heel veel. Uiteindelijk zijn we die nacht pas tegen 4h naar huis gegaan. Ik was een fenomeen op school en overal waar ik kwam. Dit kwam omdat ik altijd een korte broek droeg, zelfs als het sneeuwde. Toen ik net mijn plekje gevonden had en alles op z'n plaats kwam, kwam er een lockdown. Dit kwam precies op het moment dat ik me heel goed voelde omdat ik alle hobby's had gevonden en ik wist wat ik kon doen als ik me verveelde. Ik kon nog wel naar school gaan, maar Parkour en gaan zwemmen dat ging niet. 

Tijdens onze skireis heb ik op de eerste dag mijn knie zo hard bezeerd dat ik op dezelfde dag nog naast mijn gast papa op't spoed zat. Dat was meteen ook het einde van mijn skireis. Mijn gastfamilie kon nog wel skiën dus ik heb me dan bezig gehouden in het hotel waar we verbleven. Ook ben ik mijn portefeuille eens kwijtgeraakt op de trein, die is uiteindelijk wel terecht gekomen. Dit alles heeft me wel geleerd om te relativeren, waardoor ik dit allemaal niet meer zo erg vind.
Ik nam afscheid met gemengde gevoelens. Ik had het echt leuk daar en dat was een 2de thuis geworden. Ik voelde me echt ingeburgerd. Langst de andere kant keek ik uit naar terug naar België gaan. Ik had mijn agenda zo vol gepland met leuke activiteiten die ik gemist had. Het moeilijkste afscheid was dat van mijn YFU-vrienden (uitwisselingsstudenten) omdat ik wist dat ze misschien niet meer terug zou zien. Mijn gastfamillie zou ik wel terug bezoeken maar alle YFU-vrienden zitten nu in hun eigen land, ver weg van Oostenrijk.
Met mijn vrienden stuur ik af en toe nog eens. Ik stuur updates over mijn leven in België naar mijn gastfamillie en zij sturen ook updates zodat ik altijd mee ben. Met mijn YFU-vrienden heb ik het meest contact. We sturen naar elkaar over onze thuiskomst en de verschillen die we opmerken zoals cultuurshocks enz.

Ik had geen verwachtingen over mijn uitwisseling dus voor mijn gevoel heb ik er alles uitgehaald. Zelfs de lockdown was een ervaring. Ik zou zelfs denken dat ik er meer uitgehaald heb dan ik ooit had kunnen denken. Ik heb genoten van het openbaar vervoer (hoewel ik de fiets ook misten). Dit klinkt misschien vreemd maar ik heb iets met het openbaar vervoer. Ik kende alle trein/bus tijden zo goed dat mijn gastzus op een gegeven moment aan mij vroeg welke bus/trein we moesten nemen. Maar het meeste genot haalde ik uit de momenten dat ik naast mijn gast broer in de zetel zat een rubik's kubus op te lossen of dat hij aan mijn deur kwam kloppen of ik samen met hem wou jongleren. We bouwden de gekste dingen met de kapla, verzinde de coolste passeer-patronen om mee te jongleren en hij vertelde over zijn schoolprojecten. Waar ik nu het meeste van geniet is de playlist terug luisteren die ik toen op repeat geluisterd heb op de trein. Het brengt zoveel herinneringen terug. Ik raad aan om zo veel mogelijk van de grote steden te bezoeken. Ze zijn stuk voor stuk heel mooi en hebben hun eigen geschiedenis. Ik heb er heel veel aan gehad om af te spreken met uitwisselingsstudenten omdat zij exact weten hoe je je voelt, omdat ze hetzelfde meemaken als jij. Met hen heb ik mijn moeilijkste momenten gedeeld en zij met mij!

SCHRIJF JE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

Via onze nieuwsbrief worden verhalen en ervaringen, nieuws, promo’s en last calls gecommuniceerd.
Wil jij bij de eerste zijn die deze informatie ontvangt? Schrijf je dan hier in.

YFU nieuwsbrief

OOK OP UITWISSELING NAAR OOSTENRIJK?